Czasem tak w życiu bywa, że sam sobie nie wystarczysz,
Zmagasz się, próbujesz, ze swym losem walczyć.
Tak Ci się wydaje, że wszystko sam możesz,
A tu nagle brak sił, stop, kropka O! ŻESZ…
Czas szybko ucieka, coś w życiu przykrego.
I tak wtedy pomyśl, ludzie są, dlatego,
By dać siebie tej drugiej osobie,
Gdy jest źle i trudno, są wtedy przy Tobie.
Wiele instytucji w tym szerokim świecie,
Dobrą i sumienną we Wrocławiu znajdziecie.
Przyjaźni ludzie z hospicjum domowego,
To Oni są właśnie dlatego,
By nam łatwiej było w tym codziennym życiu,
Byśmy byli z Nimi, w swych domach, w ukryciu.
Dziękujemy i nadal chcemy dziękować,
Ale myśl jest taka – Lepiej nie chorować.
Ula Siwak, Mama naszych podopiecznych – Dawida i Daniela
Matka na wyjeździe
Kto tak naprawdę decyduje o tym, jak powinniśmy żyć? Jak podejmować własne decyzje, nie czując się przy tym ocenianym? Czy mogę pozwolić sobie na chwilę dla siebie, bez poczucia winy? Jak to przyjmą inni? Czy mam prawo chcieć, potrzebować i dbać o swoje potrzeby? Czasem zastan awiam się, czy to wszystko jest w porządku, czy może przesadzam… Ale może właśnie na tym polega dbanie o siebie?
