„Lecz jeślibyś mnie oswoił, moje życie nabrałoby blasku. Z daleka będę rozpoznawał twoje kroki – tak różne od innych. Na dźwięk cudzych kroków chowam się pod ziemię. Twoje kroki wywabią mnie z jamy jak dźwięki muzyki. Spójrz! Widzisz tam łany zboża? Nie jem chleba. Dla mnie zboże jest nieużyteczne. Łany zboża nic mi nie mówią. To smutne! Lecz ty masz złociste włosy. Jeśli mnie oswoisz, to będzie cudownie. Zboże, które jest złociste, będzie mi przypominało ciebie. I będę kochać szum wiatru w zbożu”.
Antoine de Saint-Exupéry, Mały Książę
Znaleźć prawdziwego przyjaciela, to jak znaleźć najcenniejszy skarb. Choć nie jest to skarb idealny. Często ma w sobie skazy, różnego rodzaju braki. Dopiero po czasie spostrzegamy, że nie jest tak piękny, jak zdawał się być na początku. Nieraz się na nim zawiedziemy. I choć z początku myśleliśmy, że będzie dla nas stanowił największe bogactwo, z czasem powszednieje. Ale jest coś, co trwa niezmiennie. Jego obecność przy nas. Prawdziwy przyjaciel jest jak skarb, który raz znaleziony, o ile dobrze o niego dbamy, zostanie z nami na zawsze.
9 czerwca obchodzimy Dzień Przyjaciela. Podziękujmy naszym przyjaciołom za to, że ubogacają nasze życie, dzielnie przy nas trwają i dzięki nim możemy stawiać czoła nawet największym przeciwnościom losu. Nie zapominajmy również o tym, byśmy sami co dnia stawali się coraz lepszymi przyjaciółmi.
Ola, wolontariuszka Formuły Dobra
